KABELEJOG ASIH - Bagéan 4

KABELEJOG ASIH - Bagéan 4

Penerbit SituSeni       Comment   

 

Yasana

Queen Erni

4

 

Ti saprak kajadian nimu dompét, kuring jeung pamajikan Pa Irfan, jadi deukeut. Sok remen nga-WA ogé. Mimitina mah, biasa wé ukur basa-basi. Kadituna, asa jadi sok curhat. Nya, mimiti mah, biasa wé, teu pati kaganggu. Lila-lila ari unggal usik curhat mah, lumayan leneng ogé. Mamah Dédéh lain.

Komo curhatna téh, mun bari ngajak kulinér. Sakali dua kali, atoh jeung resep. Lila-lila, enek ogé. Bosen kudu ngadangukeun curhatan salakina anu galak, remen nyiksa, KDRT. Percaya teu percaya sih, ningali tongkrongan dedeg sala-kina anu bangun ngajaga wibawa mah. Boraah méré papatah, da kahirupan rumah tangga kuring jeung si Papah gé, ayeuna mah asa keur camplang.

"Téh, aya acara, teu... jalan-jalan, yu..." Nèng Sari, pamajikan Pa Irfan, nga-WA.

Hayang teu hayang sih, sabenerna mah. Hayang, da di imah gé asa kareuheul waé ka Si Papah. Teu hayangna, cepil sieun didedet-dedet obrolan curhat manéhna. Tapi tungtungna kuring nyanggupan. Néng Sari rék nyampeur jam 10-an. Aya waktu sajam jang siap-siap indit. Jam anu ngagantung di témbok, geus ampir rék jam 10, kuring buru-buru nyokot sendal dina rak sapatu. Ngahaja milih sendal anu rada jangkung, ngarah modis.

"Ka mana, Mah... Bangun rurusuhan." Si Papah nanya, bari rada kerung nempo kuring, nu bangun gurunggusuh.

"Mamah rék jeung Néng Sari, ulin, Pah." gep leungeun salaki dicokot, tuluy dicium saper-luna. Basa-basi.

Papah teu nyaram. Tapi ngilu cengkat, nuturkeun kuring ti tukang.

Tidiiiiiiid.

Sora klakson mobil Jazz warna konéng èlèktrik, nididan ka lebah imah kuring. Lalaunan kaca mobil diturunkeun. Kasampak Néng Sari unggeuk bari seuri. Geulis pisan. Kuring satengah lumpat moro mobil manéhna.

"Bapaaaa... tétéhna ditambut, nyaaaa..." sora Néng Sari, balap jeung sora mesin mobilna.

Papah unggeuk, katempo ku kuring anu geus aya na jero mobil.

"Téh, bageur si Papah mah, nyaaa."

Kuring ukur seuri.

"Ka mana ayeuna, Néng?"

"Sok ka mana atuh... urang facial, yu, Téh, ngarah jadi kinclong..." leungeun Néng Sari lin-cah, nu kénca kana setir. Anu katuhu, ngorék tip, néangan lagu.

Lalaunan sora Si Raisa nu halimpu, minu-han rohangan. Karék gé 4 menitan, kirining sora hénpon Néng Sari disada. Kuring hideng ngaleu-tikan volumeu tip. Néng Sari ngajawab yén manéhna keur ulin jeung kuring. Sigana telepon ti salakina. Manéhna maké héadsét.

Teu kungsi lila, sora hénponna ngirining deui. Tuluy Néng Sari uplek, lila pisan. Kadang seuseurian manja, kadang ngajawabna ngodeu, bangun sieun katohyan ku kuring. Sigana jeung lalaki, tapi lain Pa Irfan.

Kuring api-api pésbukan.

Obrolan Néng Sari jeung lalaki misterius, sapat nepi ka salon. Sigana mun euweuh kuring, èta obrolan bakal nuluy. Bangun anu keur begér.

Kuring jeung Néng Sari asup ka salon. Sabenerna kuring mah, jarang pisan sulan-salon téh. Malah, bisa kaitung tara. Tapi dipikir-pikir euweuh salahna, sasakali ka salon. Sok komo bari aya nu mangmayarkeun mah. Katempo palayan salon, bangun nu geus dareukeut pisan. Teuing basa-basi, teuing lain. Lumayan ngantri ogé, ngadagoan giliran téh. Meunang nomer lumayan rada ngangkleung.

Salila ngadagoan giliran, Néng Sari tete-leponan deui. Bangunna jeung nu tadi. Uplek deui, mamanjaan deui, seuseurian sorangan deui. Kuring ukur hokcay. Eureun-eureun téh, pèdah si tétéh salon ngageroan. Kuring noél leungeun Néng Sari, bari ngodeu ku ngamonyongkeun biwir. Néng Sari cengkat, tuluy ngagolédag kana kasur, pagédéng-gédéng jeung kuring.

Pipi, irung, jeung tarang, karasa mimiti diolésan ku krim anu seungit malati. Lalaunan, bari dipencétan. Tuluy karasa kapas disusut-susut kana pipi. Nyalsé, nepi kasaréan. Lilir sotéh, pédah Néng Sari ceuceuleukeuteukan sorangan deui waé. Kuring mimiti teu resep, tapi can wani ngageuing. Lain nanaon, bisi kasinggung, bari can puguh jeung kabogohna, atawa ukur baba-turan curhatna. Matak can wani gé. Bener ogé, bérés difacial mah, rarasaan téh beungeut asa kinclong.

Waktu rék mayar, Nèng Sari hideng mangmayarkeun. Lain duit saeutik padahal mah. Kuring cicing. Atoh teu atoh, sok sieun jadi hésé males budi.

Mobil diarahkeun ka réstoran. Kuring teu loba ngomong. Waktu sup, aya lalaki ngora, bangun geus ngadagoan tiheula. Dedegan ciga pamaen sinètron, urut kabogoh si Laudya Cintya Bélla. Pédah teu gondrong wungkul. Umurna, 27 taunan. Manéhna uluk salam. Tuluy cipika cipiki. Kuring hokcay deui waé.

 

***

 

KABELEJOG ASIH - Bagéan 3

KABELEJOG ASIH - Bagéan 3

Penerbit SituSeni       1 comment   

Yasana Queen Erni

3

Lapar, sih lapar, tapi angger wé, sabot ngahanca téh, pipikiran mah kurang pokus, da aya dompét panimu téa. Tas nu diteun-deun na luhureun méja, saeutik dipéléngékeun, ku jempol jeung ku curuk. Tétéla aya. Memang tatadi gé tas teh dikeukeuweuk. Karasa hate ngemplong.

"Sofia, mani anteng ngaéfsi sosoranga-nan..." sora ujug-ujug gigireun cepil.

Ret kuring ka lebah datangna sora. Katingali imutna Lia, babaturan senam aérobik.

"Aéh, geuning si kamu... hayu atuh urang ngadon ngaéfsi." tembal kuring bari nunjuk korsi nitah diuk.

Gék Lia diuk bari nitah diuk ka budakna anu masih kelas 3 SD. Budakna ukur nempo ka indungna, bari semu jamedud, bangunna em-bung diuk di dinya.

"Bentar, nya... cantikku... Bunda mau ngobrol dulu sama temen Bunda... sebentar, da...."

Kuring atoh ogé, sabab, niat ka kaéfsi gé sabenerna mah salain ngadon dahar, ogé rék mukaan dompét.

"Lain, Jeng... naha tara aerobik deui... aya instruktur anyar... cuco nu ieu mah."

"Ah, asa barosen, Ceu... Jeung asa loba pagawéan teu puguh, padahal pembantu aya ieu téh..." tembal kuring, bari ngelapan ramo ku tissue.

"Ih, pokona instruktur nu ieu mah, béda... Kasep deuih. Hayu atuh, ke badan bisi melar deui, ihhh... gak mau, khan, suami berpaling ti urang.... qikqikqikqiqk..."

Rey pipi karasa panas. Apal, Lia lain rék nyindiran ka kuring, tapi da répléks eta mah. Jleb pisan karasana, kana kaayaan kuring ayeuna.

"Siap, lah... ke dikonték deui." Ceuk kuring seuri leutik.

Ku lantaran budakna teu daék cicing, tungtungna Lia amitan rek diuk jeung salakina, anu nungguan na korsi nu rada jauh ti kuring. Salakina ukur unggeuk, tuluy nuluykeun maen hénpon. Budakna atoh, tuluy nyium tonggong leungeun.

"Hayu atuh, Cin... Sing jongjon."

"Siap... Sok." Ceuk kuring pondok. Suru-put kana Cocacola gelas badag. Seger, jadi teu sebel.

Saenggeus ngumbah leungeun, kuring diuk deui. Tuluy muka tas deui. Gep dompet dicokot. Diilikan deui. Tuluy dibuka lalaunan.  Sababaraha kartu numpuk di beulah kénca. Mimiti KTP, SIM mobil, ATM aya kana 3-na. Duh, tangtu anu bogana sedih pisan. Gep KTP dikoér.

M. Irfan Fadillah. Umur 48 taun. Peker-jaan pagawé Dinas Pekerjaan Umum.

Kuring ngilikan bulak-balik éta KTP. Enya, kieu carana mah kudu dibalikkeun buru-buru. Tapi horéam mun ka kantor pulisi. Jauh deui. Jaba mun dipaksakeun ayeuna kaburu magrib mantén. Paling isukan mun di ka kantor pulisikeun mah. Ayeuna mending néang nomer hénponna. Susuganan aya kasulap-selip. Kuring kokoréh deui. Di jero dompétna, aya duit 300 rébu,  récéh 20 rebuan 3 lembar, jeung  5 rébuan 3 lembar. Tuluy aya nota urut meuli oli jeung coolen. Kuring mukakeun deui dompétna, anu mémang aya sababaraha lawang. Aya kartu nama.

Alhamdulillah aya nomér anu bisa dihu-bungan. Jempol jeung curuk lincah neang éta kontak. Alhamdulillah, aya WA-an geuningan. Kaciri foto profilna, keur maké kaos bodas, jeung calana pondok satuur. Manéhna keur nyébor kekembangan di buruan. Eusi wapri kuring, ukur ngabéjaan, yén dompétna aya di kuring, tinggal candak. Céklis dua masih can biru, berarti can dibaca. Tapi teuing, boa diséting teu kabaca ku batur, jadi warnana moal robah. Selang 10 menit, céklisna geus robah jadi warna biru. Kuring reugreug, berarti geus dibaca. Tapi euweuh balesan waé. Kuring cengkat, niat rek ningalian sapatu atawa baju téa, meumpeung can sore teuing.

Pas keur anteng ningalian baju, hénpon disada. Tétéla tinu boga dompet. Kuring gan-cang narima, susuganan éta dompét geuwat-geuwat katarima ku manéhna.

"Assalamualaikum, leres ieu sareng anu mendakan dompét abdi?" Sorana halimpu, sim-pati, sigana jelema intelék.

"Leres pisan, Bapa... Abdi mendakan dina angkot tadi téh, tangtos Bapa kaicalan pisan, margi seueur kartu-kartu penting."

"Aduh, Alhamdulillah, rada reugreug ayeuna mah. Dupi ibu, bumi di mana?”

"Komplék Batu Asih, bumi mah, namun ayeuna nuju di supermarkét, manawi nuju jalan-jalan."

"Duh, pami teu kaabotan, kumaha pami ku abdi dibujeng ka dinya, Bu?"

"Mangga teuing, Pa... Supados abdi gé teu aya beban. Janten uih ka bumi ngemplong." témbal kuring, bari terus ngilikan baju.

Saenggeus jangjian, kuring nuluykeun cuci mata, bari ngadagoan Pa Ifran. Lumayan rada lila, aya kana satengah jamna tina jangjian, sora hénpon disada deui. Aya WA, yén manéhna geus aya di És Télér 77, korsi kaopat. Kuring buru-buru ka dinya. Ti kajauhan, kasampak Pa Irfan duaan, sigana jeung pamajikanana. Saeng-geus deukeut, kuring uluk salam. Katempo pasangan éta kacida marahmayna. Kuring diuk. Ditawaran bisi rék ngabaso atawa dahar, kuring milih és campur. Pa Irfan jeung pamajikanana mani serasi. Geulis jeung kasép. Ngan bédana, geulisna bangun kurang seukeut pikiranana. Bangunna.

***

x

KABELEJOG ASIH - Bagéan 2

KABELEJOG ASIH - Bagéan 2

Penerbit SituSeni       Comment   

Yasana Queen Erni

2

"Lain Papah teu nyaah deui ka Mamah." 

Celengok buuk kuring dicium. Cipanon teu karasa ngaburubut. Teu bisa dikompromian. Kuring tetep matung. Cipanon na pipi, lalaunan disusutan ku raramo Si Papah. Kuring rikat nyurungkeun awakna sina ngajauhan. Si Papah teu loba uget. Léos, manéhna ngaléos.

Gebru panto satengah ditajong ku suku kénca, ngarah nutup. Kuring cengkat, tuluy ngonci. Bru deui, ngabeubeutkeun awak kana kasur. Hirup mani asa hapa. Padahal salaki karek érék ngomongna gé. Komo lamun teu bébéja heula. Kacipta. Palias, bararaid.

"Bu..." sora nyi Èpon, pembantu kuring, lalaunan ngageroan. Leungeunna keketrok.

Kuring cengkat, teu wasa pipilueun ijid ka pembantu anu teu tuah teu dosa. Cekrék, panto kamer dibuka. Nyi Épon semu olohok, nempo panon kuring anu carinakdak.

"Kumaha, Nyi?"

"Damelan tos bérés, Bu... Abdi badé wangsul."

Kuring unggeuk.

"Candak pindang anu na bungkus koran, gigireun wadah bumbu, Nyi."

"Hatur nuhun atuh, Bu." Léos, Nyi Èpon ngaléos deui ka dapur.

"Bapa ka mana, Nyi?"

"Tadi mah ngobrol sareng Pa Ayi di payun, Bu." Cenah, bari langsung uluk salam.

Kuring unggeuk, ngajawab salamna.

Kuring niat rék ngajugjug imah Dédéh, da di-WA teu malesan waé. Baé, itung-itung silatu-rahmi ari kitu tèa mah. Tapi moal kana motor. Rék naék angkot wé. Maklum, ari keur kondisi pipikiran teu merenah kieu tèh, sok jadi sieun malaweung. Der kalah kacilakaan.

Ku lantaran sieun kaburitan, kuring rada buru-buru dangdan gé. Teu mandi soré, niat téh, engké wé balik ti imah Dédéh. Ukur sipeunteu, terus maké alas wedak jeung diwedak ipis. Maké lipen anu warnana rada caang, ngarah teu kaciri teuing geus ceurik. Lomari rusuh dibuka, panon lincah niténan warna tiung nu kira-kira asup kana warna baju. Kuring ngadudut kurudung warna dasar hideung, motif héjo toska. Dikurudung gé sakeunana, teu cara biasana, sok dibulat-beulit. Lomari ditutupkeun deui. Tas anu ngagantung di kapstok pakéan, dibawa. Teu poho kana hénpon. Saméméh indit, kuring nulis na keretas sacewir, bébéja ka Si Papah.

Mamah ka babaturan. Soré wangsul.

Ngahaja teu liwat hénpon. Bisi teu meu-nangeun. Masing keur paséa gé, kurang kumaha, kuring mah sok bébéja kénéh. Sok sieun jadi pamajikan anu doraka ka salaki. Der kuburan nyempitan, kéh jaga. Modél judul na sinétron.

Saenggeus ngonci panto, tuluy kuring neundeun konci dina pot gantung hareupeun jandéla kamer. Si Papah gé geus apaleun, da mémang sok diteundeun didinya. Ari diteundeun na handapeun kékéséd mah, atawa luhureun méteran listrik, éta mah geus jadi rusiah umum. Bangsat gé geus arapaleun. Matakna teu di dinya. Panto pager mah, teu dikonci. Karunya kénéh ka salaki, piraku kudu naék pager anu jangkungna sadada awéwé déwasa.

Megat angkot tara hésé, da mémang kaliwatan. Tapi geus sababaraha hiji angkot anu liwat, ngan pinuh jeung pinuh waé. Bener-bener nguji kasabaran. Bari ngadagoan angkot, kuring muka hénpon. Tétéla Dédéh geus malesan, malah nyanggupan ulin ka imah jelema pinter téa. Tapi manèhna can balik ti imah mitohana. Masih mudik kénéh. Ku lantaran kagok geus saged, tungtungna kuring mutuskeun tetep rék iinditan. Kamana wé, kumaha engké.

Teu kungsi lila, torojol angkot kosong. Kaciri ukur supir nu dihareup, jeung panumpang nini-nini. Hiji deui, budak abégé. Mémang geus kabiasaan, maén hénpon téh, teu di mamana. Teu pangacualian na angkot oge. Lumayan ubar baeud. Sok aya wé nimu pikaseurieun. Saeng-geus wareg mah, hénpon diasupkeun kana tas.

Sabot ngasupkeun hénpon kana tas, sajorélatan panon nempo barang di juru angkot. Tétéla dompét kulit. Dompét lalaki, lantaran modelna, jiga dompét  lalaki. Kuring melong ka supir nu keur anteng nyupiran. Teu ngobrol jeung nini-nini gigireunnana, horéam bangunna mah. Tuluy ngarérét ka budak abégé anu keur jongjon maén hénpon, bari cungar cengir.

Dompét dikoér ku suku kénca. Ngagésér, ngadeukeutan. Lalaunan ku kuring dicokot. Para-lun lain hayang eusina, puguh karunya ka nu bogana. Mana teuing riwah-riwih ayeuna téh, keur néangan. Tètèla dompèt mahal. Aya hurup P bulenek, rada miring saeutik, di juru handap beulah kèncana.

"Papillon." kuring ngagerentes na haté.

Moal kurang ti 450 rébu hargana. Dom-pét diilikan, tapi can wani muka jerona. Haté ngilu tagiwur. Insyaallah moal kagoda naon nu aya di jero. Matak kieu gé, kuring ditunjuk ku Nu Maha Asih, sangkan malikkeun. Haté panceg rék mukaan ieu dompét, engké di Yogja Dept. Store. Enya ah, mending ulin Ka dinya. Rék cuci mata. Sugan wé aya baju atawa sapatu nu dipika-bogoh. Biasa ari awéwé mah, lumpatna sok ka nu kararitu, ari keur parusing teh. Ayeuna mah, asa teu hayang ngabaso. Sababaraha kali ngaliwatan tukang baso nu ngeunah, masih parinuh kènèh.

Kuring nepi ogè ka Yogja. Beuteung karasa lapar. Saméméh ningalian baju, kuring rék ngadon ka KFC heula. Méh jongjon. Teu pati pinuh, lolobana barudak abégé. Saenggeus meunang pesenan, pingping handap, sangu jeung Cocacola, baki dibawa kana korsi sofa anu pangjuruna. Lumayan rada sepi.

***

KABELEJOG ASIH - Bagéan 1

KABELEJOG ASIH - Bagéan 1

Penerbit SituSeni       1 comment   

Yasana Queen Erni
 
1

  

"

Mah, Papah rék kawin deui, nya..."

Kuring anu keur anteng lalajo tipi, bari ngemil kuéh Mondé, ngadadak kaselek. Sababaraha kali kabeureuyan. Si Papah, tara-tara, maké hideng mangmawakeun cai dina dispénser. Leguk, cai ti Si Papah, dileguk lalaunan. Tuluy sababaraha kali dedeheman. Asa aya nu ngaha-langan tikoro. Asa ku manis èta Si Papah, watados téa. Na marukan boga pamajikan dua téh, teu lieur kitu? Anu enggeus-enggeus gé, geuning sok jadi ricuh.

Kuring teu nembal. Geuwat kaléng kuéh anu na lahunan, ditutupkeun. Tuluy diteundeun dina méja.

Acara tipi ngadadak asa jadi teu kahalarti. Gep rémot tipi dicokot, tuluy saluran dipindah-keun. Ka ditu, ka dieu, ka ditu deui, pusing. Papah teu loba komentar. Biasana mah sok protés, tipi kudu dina saluran berita waé. Tungtungna, tipi dipareuman.

"Cik, Mah, asa pararait létah, bangunna mun nyuruput cikopi, bakal keuna."

Ih, na ari lalaki. Geus ngomong anu pikanyerieun haté awéwé téh, lempeng maké hayang mang nyieunkeun cikopi sagala rupa. Na tina naon haténa dijieun? Ku euweuh rasrasan pisan. Kumaha mun cikopina diéngrinan, atawa dipurulukan nu pimatakeun.

Kuring ngajeten. Masih kapikiran omong-an Papah. Lain, lain heureuy ayeuna mah. Béda nada sorana. Kateken semu jero. Tuluy aya beban. Kuring apal pisan watek salaki. Lain karék sataun dua taun, lalayaran rumah tangga jeung Si Papah téh. Geus sawelas taunna. Lain waktu anu sakeudeung.

Kuring teu ngalayanan kahayangna. Léos wé ninggalkeun Si Papah anu anteng maca koran. Sup ka kamer. Gebru, ngabeubeutkeun awak sorangan. Gep kana bantal. Segruk ceurik dita-han. Sora ceurik ditutupan ku bantal. Bari ceurik, ras kana kakurangan diri. Emh, boa teuing ku lan-taran kuring teu bisa méré turunan ka manéhna, matak manéhna hayang kawin deui gé. 

Padahal mah, enggeus éta gé dipariksa mah. Boh kuring, boh salaki. Ceuk dokter mah, narolmal duanana gé. Teuing atuh, can dipercaya wé meureun teu boga turunan téh. Ceurik beuki rongkah. Sedih. Kacipta lamun bener kawin deui, ka nu ngora, geulis, seksi... alamat poho wé ka nu kolot mah. Komo mun tinu ngora dikersakeun boga bati, kacipta, geus bakal pipohoeun ka nu kolot kerejut mah. Umur geus nincak 50 taun, si Papah téh, boa enya manéhna keur begér mindo. Na atuh, saha anu geus matak nyieun haté Si Papah ngadua.

Panon karasa beuki beurat. Kahayang téh Si Papah nyusul ka kamer. Tuluy ngolo ka nu jadi pamajikan anu keur ambek. Didago-dago téh, teu norojol waé. Haté beuki ambek, ku lantaran capé ceurik waé. Reup wé kasaréan. Lilir-lilir téh, pédah aya sora klakson mobil nu ngaliwat, mani tarik. Koréjat, kuring ngoréjat. Keteyep cengkat, ngadeukeutan eunteung nu gigireun méja gawé. Buuk awut-awutan, panon carindul teu puguh. Jorélat, mangsa nu ka tukang, ngajorèlat narèm-bongan.

Mangsa harita, basa kuring léléngohan kénéh. Da sabenerna mah teu nyangka bakal kawin jeung Si Papah. Harita kuring geus boga papacangan urang Purwakarta. Babaturan kuliah, lanceuk tingkat. Lila ogé miara tali rasa téh, aya kana 4 taunna. Ari sugan téh bakal ngajodo. Tapi da geuning, nu dipikahayang kuurang, jadi lain carita. Der anu boga indung jeung bapa téh, maké aya acara réuni, tuluy ngarérémokeun kuring jeung anak babaturanana.

Mimiti panggih jeung Si Papah, éstuning biasa-biasa. Tapi lantaran nurut ka nu jadi kolot, ahirna kuring dipénta kaputusan ku Kang Yédi, rék milih manéhanana, atawa milih pilihan kolot. Kuring gé sabenerna mah geus meunang asak-asak ngitung. Malahan mah, kungsi dianteur ka Soréang, manggihan jelema pinter, sangkan pangmilihkeun jodo. Harita mah, resep wé kikituan téh, heureuy bari jeung babalédogan. Teu, sugan inget nu kitu patut téh lumpatna kana syirik. Astagfirullahaladzim.

Harita, duaan jeung Si Dédéh, ngajugjug tempat éta téh. Sarua Dédéh gé rék tatanya. Tungtungna sakali séwang dibaca ku nu pinter téh. Ari Dédéh mah salah tebakanana téh. Na ari ka kuring, mani bisa ceplés hampir 100 persén. Mimiti nyebutkeun kuring bakal kawin jeung anu dijodokeun, teu boga anak, nepi ka bakal hayang ménta kawin deui. Haté asa ujug-ujug hayang néang jelema pinter éta deui. Boa masih jume-neng. Da harita gé, asa sataun dua taun kolotna ti kuring, bangunna leuwih heula itu. Teuing kunaon, ieu leungeun meni lancar ngetik wapri ka Dédéh. Sobat kuliah téa.

Teuing kumaha, acara nga-chat asa ku lancar. Masing can kaciri dibaca ku Si Dédéh gé, nu penting usaha, jeung pesan kakirim. Kuring neundeun hénpon lalaunan.

"Mah..." ujug-ujug wé Si Papah, teuing ti iraha, geus aya di tukangeun.

Kuring neuteup hapa, kana eunteung.

"Mamah téh, geulis," cenah, bari nyoo buuk kuring, siga tukang salon, buuk dibeung-keutkeun. Tuluy dirumbaykeun deui, kitu jeung kitu wé.

Kuring angger teu méré réaksi, ngan ukur bisa kukulutus keuheul na jero haté. Keuheul masih minuhan dada.  Gep awak kuring ditangkeup ti tukang. Leungeunna ngaléng, tuluy sirahna, na sirah kuring.

Kuring peureum.

 ***