Penerbit SituSeni: QEEN
Tampilkan postingan dengan label QEEN. Tampilkan semua postingan
Tampilkan postingan dengan label QEEN. Tampilkan semua postingan

Selasa, 08 Juni 2021

KABELEJOG ASIH - Bagéan 14

Yasana Queen Erni

14

Satpam nu hokcay, ukur nuturkeun gerak-gerik kuring. Teu loba carita, kuring ngaja-lankeun motor lalaunan, ka luar aréa pabrik, bari bingung rék nuturkeun ka lebah mana. Apal pikieueun, baheula kungsi aya anu sok datang ka sakolaan, nawarkeun alat détéksi di mana ayana barang urang, mangrupa chip. Cara gawéna, si chip éta téh ukur ditémpél di tempat nu nyum-put, jarak 5 nepi 10 kilo mah, bisa kadétéksi. Kaduhung teu meuli. Tapi da kaduhung ayeuna mah, lain solusi.

Luak lieuk bingung, da geus puguh basa mobil si Papah ka luar, teu kaciri, da kahalangan bénténg. Rét, ka si tétéh tukang dagang loték, anu di peuntaseun jalan téa... Keur nundutan, geus moal eucreug, mun ditanya. Rét ka kios roko beulah kéncaeun pabrik, keur diriung ku nonoman, bari cacalakatakan, bangun meunang kabungah nu gedé. Nikmat pisan.

"Kang, punten, manawi aya nu ninggal, mobil bodas anu nembé ka luar pabrik?" kuring wawanianan megat obrolan nu aya di kios.

Anu keur saleuseurian langsung jep, siga gaang katincak. Kabéh sakumna nu aya nempo ka kuring.

"Kumaha, Téh?" nu boga kios malik nanya.

"Muhun, manawi aya nu ninggal, mobil bodas anu nembé ka luar ti pabrik, jig na ka palih mana?"

Sababaraha detik euweuh nu ngajawab, ting haruleng, bangun keur ngaréka, nginget-nginget kajadian nu tadi geus kaliwat.

"Kadieu..." dua urang lalaki, mani bareng ngajawab, bari tutunjuk. Hanjakal, leungeunna teu kompak. Nu hiji ka lebah kénca, nu hiji ka lebah katuhu.

"Nu balég atuh, Sim, kumaha ngabéjaan téh, teu kompak pisan." tukang kios nahan seuri.

"Oh, hatur nuhun... Wios...." kuring teu loba omong.

Moal pibalégeun kieu carana mah. Kuring mutuskeun nelepon Si Sofia. Susuganan diangkat. Ah, dasar Forevpret, sababaraha kali dikonték, teu diangkat. Tungtungna motor digas arah balik. Percuma da ditéangan gé, teu puguh. Sajajalan mikiran Si Papah nu geus tèga nga-nyenyeri. Piraku kudu diduakeun sing cilaka mah.

"Gusti... hapunten abdi... Na mani kieu-kieu teuing lalakon hirup. Asa ku tebih sareng nu ngarana sakinah mawadah warohmah téh," kuring norowéco sorangan.

Lebah tukang és kalapa ngora, kuring niat rék istirahat, teu kuat ogé tikoro, halodo karasana. Saenggeus dieureunkeun mah, konci motor dicabut. Gék diuk na korsi palastik warna héjo ngora, anu geus disadiakeun. Tukang kalapa sigep. Ketrak-ketrak, kalapa dibeulahan. Can gé mesen. Song kalapa diasongkeun.

"Ah Mang, kolot Ning, ieu mah." kuring protés.

"Oh, kirang ngora, nya, Téh... Mémang, anu ngora mah, langkung ngagoda, langkung seger," tèmbalna haré-haré.

Serrrrr getih asa lumpat gancang pisan naék kana sirah. Maksudna naon, tukang kalapa maké ngomong-ngomong nu ngora. Kasebelan. Asa hayang ninggangkeun kalapa éta tungtung-na mah.

"Badé nganggé cigula beureum, moal, Téh?" tanyana.

Kuring horéam ngajawab. Ukur gideug. Teuing kuring keur sénsi sugan, tukang kalapa ngomong naon, dihartikeun kuurang naon.

Song kalapa anu lumého diasongkeun. Teu poho séndok jeung sedotannana. Regot, regot, kuring ngaregotan, nikmat pisan. Tikoro anu garing, jiga paceklik disiram hujan.

Keur ngeunah-ngeunah ngaregotan cai kalapa ngora, ujug ujug aya mobil hareupeun. Reuwas ogè aya mobil Pa Irfan, diparkir gigireun motor kuring pisan. Kuring rikat melong nembus jero kaca mobil. Teu kaciri, da maké kaca pilem. Bangunna kaca pilemna anu ukuran 60 persénan.

Sora panto mobil anu muka, ngagiring panon nuturkeun, nempo saha anu turun. Singhoréng Pa Irfan.

"Mana Néng Sari, Pa?" kuring cengkat.

Solongkrong leungeunna disolongkrong-keun. Pa Irfan imut. Duh, éta imutna, teu éléh seger jeung kalapa ngora anu keur diregot.

"Ih, puguhan sugan téh nuju sareng Ibu." Gèk manéhna diuk gigireun. Kuring ngeleter. Asa canggung. Diuk ngésér saeutik. Api-api méré tempat.

"Henteu, Pa... Acan kantos kontékan deui," témbal kuring bari ngayun-ngayun suku.

Pa Irfan mesen kalapa ngora ogé.

"Duh, kumaha rék ngomongna, nya. Asa ku karagok. Hayang amitan." haté galécok.

"Sanés, Bu... Abdi nembé ningal mobil bodas, sapertos anu tuang Raka. Ari sugan téh sareng ibu... Mung ditididan, tapi teu ngawaler. Ari pas ayeuna, ningal Ibu nuju nyalira di dieu."

"Di mana, Pa?" jantung mimiti ratug.

"Èta, di apoték Kasih, tapi duka ayeuna mah, sigana tos teu aya."

Bener ogé, mun ngudag logika, ka apoték paling rék meuli ubar. Moal ngadon lila, ari keur teu ngantri mah. Komo deui ayeuna mah poé dines. Kuring nenang-nenangkeun manéh. Bari jeung nyobaan mikir panjang.

"Duh, ku hanjakal, tadi basa keur di pabrik bulu mata, teu ménta alamat imah Si Sofia Foréver..." kuring ngocoblak sorangan na jero haté.

"Tambih deui, atuh, Bu... Kalapana." sora tukang kalapa ngagètkeun lamunan.

Kuring anu keur nyedotan gelas kosong, langsung sadar. Tukang kalapa nyéréngéh konéng. Si  kasebelan, geus néang gara-gara deui wé. Rét kuring ka Pa Irfan, ukur leungeunna nu nga-manggakeun bisi rék pesen deui. Teu ngomong, da keur anteng jeung sedotan ogé.

Kuring gideug sopan.

Nempo kuring kawas anu bingung, Pa Irfan surti. Geus bérés-bérés nginum kalapa mah, manéhna ngajak ngobrol lalaunan.

"Tong janten émutan, Bu... Sareng rérén-cangan kantorna, éta téh."

"Sanès, Pa...justru sareng anu dicuriga ku abdi téa... saleresna. Abdi nuju ngudag aranjeuna, Pa... Mung kabujeng mabur," kuring teu sadar, bet langsung curhat. Kagok.

"Ngudag ti mana, kitu?"

"Ti tempat damelna, Pa.. nyaéta..."

Tukang cikalapa bangun képo. Awakna nukangan, tapi cepilna siga anu direbing-rebing. Kuring méré kodeu ka Pa Irfan. Curuk ngahaja diantelkeun na biwir, supaya ngobrolna tong tarik teuing. Tukang cikalapa bangun terus rasa keur diomongkeun. Lieuk, manèhna ngalieuk ka lebah kuring jeung Pa Irfan. Kuring asa katohyan.

 

***

Jumat, 04 Juni 2021

KABELEJOG ASIH - Bagéan 13

Yasana Queen Erni

13

Lamun Si Sofia teu manggihan di tempat nu dijangjikeun, perlu kitu, dipentog sakalian... ka tempat gawéna. Lamun perlu, pentog  ka imahna. Teu paduli. Batan teu bérés-bérés, mending sakalian. Rék pait, rék amis, éta mah hasilna. Haté anu tagiwur, ngimbas ogé kana cara ngajar. Asa jadi gampang kasinggung. Teu kaop aya budak nu kurang merhatikeun, kacarékan. Sadar sih, teu meunang kitu. Teu profésional. Tapi, kumaha atuh, da teu bisa disumput-sumput, geuning.

Barudak ukur bisa caricing jeung arolo-hok waktu Si Jéjén disentak tarik pisan, gara-gara ngélég waé jeung si Sumarna. Tara-tara kuring suntak-sentak. Tungtungna nu penting, masalah kudu buru-buru diréngsékeun. Barudak siga anu teunggar kalongeun. Kuring asa jadi handeueul. Tuluy ménta hampura, geus suntak-sentak, sora dileuleuyan. Si Jéjén jadi lunguh, teu poréngés teuing.

Waktu anu ditunggu-tunggu datang ogé. Waktuna bubar sakola. Biasana, lamun karék bubar, kuring sok rajeun gogonjakan heula jeung babaturan sakantor, tapi kuring positif rék ngadagoan Si Sofia Foréver, di tempat anu geus ditangtukeun. Jadi ayeuna mah, moal sumpang-simpang heula, moal loba basa-basi.

Geuleuyeung, motor diarahkeun ka tem-pat anu ditangtukeun. Rada deg-degan ogé sih, sabenerna mah. Tapi anu didagoan teu hol waé. Satengah jam ngadagoan, can lol kénéh waé. Beuheung geus sosongéteun. Sajam, teu ngaji-rim. Dua jam, palayan ciga geus teu sabar urang kudu cengkat, soalna kaciri loba batur nu karék datang, nu teu kabagéan korsi. kuring sadar diri. Geus mayar mah, kuring ngaléos, bari mikir kudu kumaha.

Ti mimiti, kuring geus fix, moal maksa Si Sofia Foréver kudu datang. Ngan ukur hayang mecak hungkul, boga haté hanteuna. Tapi mun dipikir-pikir, teu sabar ogé. Geregeteun. Ras inget ka Si Papah, biasana mun geus waktu bubar gawé, sok nelepon. Ieu geus tilu poé, teu nelepon-nelepon. Tapi aya alusna, soalna rék aya rencana megat Si Sofia ka tempat gawéna. Kitu wé meureun, pamaksadan ayeuna mah. Kuring ngagalindeng na jero haté.

Ieu kuring babalédogan, nyampeur ka tempat gawéna. Jarak anu kira-kira dua kiloan ti réstoran tadi, teu matak dijadikeun halangan pikeun mentog Si Sofia. Pabrik bulu mata nu dituju, geus hareupeun kongkolak panon. Cenah, manéhna supervisorna.

Motor dideukeutkeun pisan kana tangkal caringin, nu aya di sisi jalan. Lumayan rada iuh. Kuring ningali jam, geus jam satengah opat. Teuing aya kénéh, boa geus balik, éta mangkeluk. Batan ngadadago, kuring inisiatip rék nanya ka satpam, nu aya di dinya. Wawanianan, kuring asup ka wilayah pabrik éta.

Tempat parkir jang motor, aya di beulah kénca pos satpam, nu kira-kira boga ukuran 3 ka 7 meter. Cét bodas jeung abu, pos satpam téh. Saenggeus deukeut, kuring uluk salam, ka satpam nu aya di dinya. Aya duaan. Maranéhna ngajarawab, anteb pisan.  

"Ada yang bisa saya bantu, Bu?" ceuk satpam nu teu maké topi. Kabaca, ngaranna Supriyatna.

"Saya mau bertemu Ibu Sofia..." ceuk kuring.

Ampir wé, rèk nyebutkeun ngaranna maké Foréver. Untung kaburu sadar.

"Sudah ada janji?" cenah, bari néangan pulpén.

"Belum, sih... Tapi ini penting," tembal kuring, nyanyahoanan.

"Kalau begitu, Ibu bisa nunggu dulu di ruangan sebelah," cenah.

Manéhna kaluar ti rohangan satpam, tuluy nitah kuring nuturkeun ka manéhna, sangkan asup ka rohangan stéril, cénah.  Sup kuring asup. Cep, angin asa nyelecep tiis pisan. Angin anu asalna tina AC. Rohangan anu ukuran-nana kira-kira 3 ka 3, ngabogaan AC, korsi pan-jang dua, méja hiji, jeung layar LCD pikeun ngabaturan tamu, nu nungguan saméméh bisa amprok. Tapi lalajoannana lain sinetron. Ieu mah profil ngeunaan pabrik bulu mata wé.

Song, kuring diasongan keretas, siga kuitansi badag, horéng eusina, kuring dititah ngeusian ngeunaan rèk ka saha, aya kaperluan naon, ti mana, teu poho kudu ditanda-tangan. Encan kudu ngeusian kuèsionèr ngeunaan pabrik éta. Duh, mun kawenangan, meni asa hayang nitah tukang loték peuntaseun pabrik, sina ngeusian kuésionér. Mani ku horéam. Mun maci, kajeun muruhan.

Panon lungleng, leungeun ngadégdég. Lapar ongkoh, napsu ka Si Sofia ongkoh, horéam ngeusian ogé. Tapi Batan kuring teu panggih jeung Si Sofia, nya kapaksa ogé digawéan. Satpam nunjukeun aqua gelas anu ngajajar na baki, nu aya luhureun méja panjang. Lumayan. Gep, kuring nyokot hiji. Sedotan bangun ngajak gelut, jeung hésé dicecebkeun kana tutup aqua. Kalah ka keplos deui, keplos deui, miley deui, miley deui. Satpam bangun seuri ditahan. Si kasebelan, mun pareng, mani asa hayang ngalungkeun galon kana awakna.

"Cobi, Bu, ku abdi," cenah, so sweet, bari nyokot sedotan anyar.

Aqua na leungeun kuring dicokot. Gabres, si sedotan tungtungna bisa ogé asup. Song, diasongkeun ka kuring.

"Makasih, Pa..." Satpam ngagelenyu. Terus nyokot gagang telepon. Curukna lincah mencétan nomer.

Kadéngé manéhna ngobrol jeung nu di peuntas. Bangunna mah, ngeunaan kuring. Kuring narik napas rada panjang. Kesel ogé.

"Maaf, Bu, Bu Sofianya lagi ada tamu, kalau Ibu berkenan, silakan Ibu tunggu."

"Berapa lama, Pak... Apa tamunya sudah dari tadi?"

"Wah, saya kurang tahu tuh Bu, tunggu saja. Kebetulan mèmang, belakangan ini Bu Sofia sibuk. Sering keluar kantor juga.

Deg.

Kuring teu genah. Keur kitu, sajorélatan panon nempo mobil nu ngaliwat rék kaluar.  Astagfirullah, apanan éta mobil Si Papah. Kuring anu keur nyedot cai, jadi kaselek. Tuluy batuk.

"Pa, itu Bu Sofia, yang ada dalam mobil itu, kan?" kuring nyarita bari cengkat.

Satpam teu kaburu ningali, ngan pas ditanyakeun ka satpam nu aya di pos ronda, enya cenah, tadi Bu Sofia indit jeung kliénna. Kuring napsu. keretas nu geus dieusian, dirames. Satpam hokcay. Nu maca pipilueun hokcay.

 

***

Kamis, 03 Juni 2021

KABELEJOG ASIH - Bagéan 12

Yasana Queen Erni 

12 

“Maaf, ini sama siapa, ya?" kitu tembal Si Sofia, maké bahasa RI. Padahal kuring nga-WA na maké basa Sunda.

Ngahaja teu ditémbal deui. Hayang nyobaan wé, lamun masih kénéh boga haté, pasti bakal rumasa. Haté sabenerna mah ateul. Hayang ngajawab deui. Tapi ditahan. Teu kungsi 2 menit, torojol deui WA na.

"Saya tidak mau melayani orang yang tidak jelas. Makasih," cenah.

Kuring panas ogé disebut jelema teu jelas. Puguh manéhna nu teu jelas mah. Nya geus ngarebut salaki batur, nya geus ngulinkeun parasaan kabéh. Mani geregeteun ka Si Sofia Foréver. Mun kawenangan, hayang ngajengut buukna. Tuluy sina ngaca. Da ceuk rarasaan mah, beungeut wani ngadu. Pédah meunang di kulit wungkul. Rada caang. Jadi katempona leuwih hurung.

Ari sugan téh, bakal aya deui WA. didago-dago téh euweuh, si kasebelan téh. Ahirna kuring kesel sorangan. Kaduhung teu dicarékan laklak dasar. Tapi, baé kétang, lain tipeu kuring jadi awéwé modél kitu. Kesanna, siga jelema nu teu meunang warahan ti indung bapa. Eumh, teu hayang teuing. Indung bapa nu sakitu mupusti étika, ngajaga agama darigama, difitnah batur.

Lantaran euweuh deui balesan, kuring boga inisiatif jang nangtukeun jadwal panggih. Éta mah, rék didatangan sukur, mun hanteu, kacida. Bari hayang apal, nepi ka lebah mana, boga haté awéwéna. Kukuring dibéré waktu, poé isukan, jam 4 soré di Réstoran tempat manéhna jeung Si Papah panggih. Kagok asong. Salila chat jeung Si Sofia, der kuring kasaréan. Hénpon masih dina leungeun.

Basa kuring lilir, katempo jandéla masih maruka. Panon poé geus mimiti ngampih. Kuring nutup-nutupkeun hordéng. Katempo mobil Si Papah aya. Hartina Si Papah aya di loténg. Keun. Kuring moal ka luhur. Hayang mecak, manéhna bakal ka handap moal.

Kuring ka dapur, niat rék dahar. Asa can kaasupan kadaharan ti isuk. Magic com tutupna muka. Pas ditingali, panci teplonna euweuh. Boraah aya sanguan. Rét ka tempat ngumbah wadah, bener wé, si panci téplon, dikeueuman. Spatula plastikna, ngilu dikeueuman. Lantaran teu kuat lapar, tungtungna kuring kokorotak néang emieh kana laci. Alhamdulillah aya hiji deui. Emieh rasa empal gentong. Sesa nu aya, tinggal bungbu sangu gorèng 2 bungkus, kornét saka-léng, ager swalow globe, kurupuk bawang anu saparapat. Ukur sakitu nu aya dina laci. Gep emieh dicokot, tuluy dipasak.

Teu kungsi lila, emieh geus asak. Saeng-geus di kana mangkokkeun jeung dibumbuan, kuring mawa emih ka ruang tipi. Celebek-celebek  dihuapkeun, bari ngalalajoan film India anu dipe-rankeun ku si Hrithik Roshan. Judulna, Mujhse Dosti Karoge. Teuing kabeneran, teuing kumaha, pas dilalajoan, naha éta film téh asa ngoconan, nyaritakeun cinta pabaliut antara si Hrithik Rosan, anu diperebutkeun ku Si Rani Mukèrjè, jeung si Kareena Kapoor. Bédana, si Hrithik nyangka anu sok susuratan jeung manéhna tèh si Kareena, padahal dina kanyataannana, éta kabohongan nu geus mangtaun-taun. Béda utak-eutik jeung masalah rumah tangga kuring.  Hayang seuri aya, rada ambek aya. Tapi emieh mah ludes.

Nepi peuting, Si Papah can turun kénéh waé. Lamun diinget-inget, salila rumah tangga jeung manéhna, asa can pernah Si Papah nepi kieu. Cuék pisan. Kuring géngsi mun kudu nyalukan. Aya untungna teu borangan teh.

Saenggeus solat, kuring nagen hareu-peun tipi nepi ka kasareannana. Hudang-hudang pas kadenge tarhim. Sora Bah Aja anu khas, karasa noélan awak sangkan cengkat. Tipi masih hirup. Gustiii, aya ku nikmat saré, bari jeung rada cinakdak gé, angger tibra. Awak karasa rada nyareri, maklum saré na korsi sofa, bari jeung teu disimbut. Dibantal gé henteu.

Bari jeung teu garenah awak, teu puguh rarasaan, kuring tetep salat, da ka saha deui curhat nu sabener-benerna mah, ari lain ka Nu Kawasa mah. Bari munajat, mun enya téa mah pareng dipanggihkeun poé ieu jeung nu ngaranna Si Sofia, muga-muga kuring sing dijembarkeun haté. Sing bisa ngomong déwasa jeung manéhna.

Rék gawé, asa horéam. Tapi tangtu em-bung kuring gé dipeunteun goréng ku atasan, masing nepi ayeuna masih kénéh jadi guru honor gé, ari masalah gawé mah, embung dianggap asal. Sok komo tanggung jawab nu kangaranan guru mah, beurat tanggung jawabna. Tapi mun eucreug dilakonan mah, kacida gedé pahalana, geus ngurus anak batur nu kacida loba, jeung rupa-rupa pasipatan.

Sora wéker ngabuyarkeun lamunan. Kuring gura-giru dangdan. Mandi gé asa beresih, asa henteu tadi téh, ari malaweung mah. Haté geus panceg, kuring kudu buru-buru indit. Rék salam ka salaki, asa wegah. Tungtungna, nulis deui waé na sacewir keretas, yén kuring indit gawé. Keretas diteundeun na luhureun meja, nu aya di kamer. Saenggeus tarapti, geuwat kuring indit ka kantor. Sieun kabeurangan.

Nepi ka kantor, kasampak geus loba anu datang. Batur bangun aranèheun ningali kuring anu tara-tara tisasari, datang kabeurangan, bari panon carindul. Kuring ukur bisa api-api teu melong. Pa Haji Tétén, duda anu resep ka kuring ti masih kènèh jaman kuring léléngohan, semu anu reuwas, tapi bangun watir. Kuring teu loba basa-basi. Geuwat ngaléos ka kelas, kasalamet-keun ku sora bél asup.

Selasa, 01 Juni 2021

KABELEJOG ASIH - Bagéan 11

Yasana Queen Erni

11

Pa Irfan anteng ngoérhan sumsum ku séndok. Am... Am, dihuapkeun. Tungtungna kuring pipilueun jadi kana balung. Niat sangu meunang mesen mah, rék dibungkus wé. Bener tukang dagang téh, bisaan. Balung gurih, tapi teu matak leneng. Pa Irfan ngésang. Sumanget pisan daharna.  Kuring tadina rék ngasongkeun tissue, tapi bolay. Kahiji, sieun pajar so sweet’. Kadua, sieun aya nu moto. Jadi inget kalakuan tadi, basa kuring mutrat-motret batur, der kéh jadi fitnah. Katiluna mah, bisi pimatakkeun. Pangpangna mah, lain salaki sorangan.

Keur anteng nyaliksik balung, na bet ras ka Néng Sari. Asa sieun ujug-ujug datang ka dieu. Kacipta olohokna meureun, nempo kuring sameja jeung salakina, atawa aya batur, anu teu ngahaja melong kuring keur paduduaan. Atawa bisa waè, Si Papah balik deui, terus malikeun kaayaan. Beu!

Bangunna Pa Irfan maca géstur kuring nu teu puguh.

"Ibu badé sareng atuh uihna, sareng abdi?"  manéhna muka obrolan.

Kuring nolak, alesan mawa motor. Teu disangka-sangka, teuing meumpeung panggih, teuing kumaha, ana derekdek tèh Pa Irfan curhat. Kuring ukur bisa ngadengekeun, bari sakali-sakali ngelapan biwir ku tissue.

Pa Irfan teu heureuy, katempo panonna aya caian. Bangun matak sedih nu ditahan. Nyari-takeun kalakuan pamajikannana, nu begèr deui. Ku aralna téh, lain anu mimiti. Rék disèrahkeun, lain matak pihadèeun cenah, sok komo geus boga budak nu geus SMA. Embung.

Kuring gé, teuing kabawa ku suasana, teuing pèdah Pa Irfan curhat, sarua, ngaderek-dek curhat kalakuan Si Papah. Padahal geus ditahan-tahan, sangkan masalah teu betus ka batur. Teuing asa aya batur, sugan.

Pa Irfan olohok. Sigana teu nyangkaeun, kahirupan kuring sarua kusutna. Kuring oomatan, sangkan Pa Irfan bisa neundeun rusiah. Manéhna ngayakinkeun, yén manéhna bakal bisa ngajaga rusiah duaan.

Saenggeus bérés ngobrol, jeung ménta dipangmungkuskeun sangu nu teu kungsi ditoél, kuring amitan rék tiheula. Pesenan dipangmayar-keun ku Pa Irfan. Rada ngemplong ogé geuning, ari geus ngabudalkeun sakabèh kateungeunah haté mah.

Sapanjang jalan, kuring sumanget, rék ngabongkar kalakuan Si Sofia ka Si Papah. Komo bari jeung aya bukti di leungeun mah. Asa piraku manèhna teu sadar. Haté ngemplong. Aya hasilna ogé panalungtikan dadakan téh. Jalanan anu biasa macét, asa méréan, ngaremplong.

Motor lumpat gancang tur mulus nepi ka imah. Mobil Si Papah geus nyampak. Rada deg-degan ogé, sabenerna mah.

Pas muka panto, kasampak si Papah keur nyepengan hénpon. Bangunna keur kontékan. Kuring tenang asup, bari uluk salam. Si Papah ukur ngarérét saeutik, bari nuluykeun konsén kana hénpon. Niatna rék solat heula, satadina mah. Tapi teuing kumaha mimitina, kuring bet ujug-ujug pok ka Si Papah, ngeunaan Si Sofia. Si Papah teu tarima. Boraah jadi sadar.

Saméméh kuring nempokeun foto-foto keur barang bukti, Si Papah kaburu ngabelecir ka loténg mantèn. Kuring teu bisa kukumaha, ngan ceurik jeung ceurik tungtungna mah.  Rék bébéja ka kolot, ah, lain picaritaeun. Lain kadua jadi pialuseun, malah bisa jadi kolot gering pipikiran. Urang-urang kènèh anu ripuh tungtungna mah.

Geus wé ayeuna mah, cekelan rusiah, masing geus bocor ka Pa Irfan gé. Tapi rarasaan mah, manéhna bakal bisa ngajaga rusiah. Komo manéhna gé pan aya rusiah di kuring, moal mungkin macem-macem. Barina gé, jarang aya lalaki nu biwirna émbér bocor.

Batan ngungudag salaki anu dayus, tung-tungna kuring cicing di handap. Kuring iseng muka pesbuk dina hénpon. Sugan aya aktivitas si Papah. Ngahaja si Papah dijadikeun "teman dekat" dina pesbuk kuring, meh kabéh aktivitas manéhna kakontrol, lantaran sakabéh kagiatan nu dilakukeun ku Si Papah, bakal aya notifikasina kana pesbuk kuring.

Klik.

Bérébét notifikasi aktivitas si Papah kata-rima. Euweuh nu anéh. lolobana ditag ku batur. Lalaunan layar hénpon di scroll, ...bener can aya anu anèh. Tapi... ké... ké... kuring rada panasaran, tina sakabéh notifikasi, aya hiji nu nyengceling. Si Papah méré komén ka na foto awéwé. Bener wé, pas di-klik, éta Si Sofia tea, awéwé anu tadi.

Geulis pisan dina foto mah. Teuing maké kaméra 360, teuing cahayana anu pas. Kuring panasaran, ngaklik koméntar nu ngan ukur 7 urang. Si Papah ngomén pangheulana. Ukur dua huruf. SF. Kuring langsung ngahartikeun yen SF teh, Sofia Foréver téa. Gancang kuring ngacak-ngacak dinding pesbuk si Sofia Foréver. Pang-pangna mah, tempat gawéna, atawa alamat imahna.

Geus ampir kabéh discroll, tapi euweuh hasilna. Terus kuring balik deui, poho teu lang-sung muka profilna.

Kapanggih ogé tungtungna mah. Manèh-na gawé di pabrik bulu mata, jadi supervisor. Lumayan, rada jauh ogé mun dijugjug ku motor. Bisa sajam leuwih. Kuring ngasupkeun nomèr hènpon nu aya dina profil. Teuing masih aktif, teuing geus lapur. Maklum pesbuk mah bisa waé nomer nu heubeul. Ieu mah itung-itung baba-lèdogan wé... Mun masih kénéh aktif, nya sukur, mun geus teu aktif gé, nya wilujeng.

Iseng, kuring ngirim WA ka Si Sofia. Foto diganti heula ku gambar nu umum. Kuring makè gambar kembang anggrek, ngarah universal.

Kuring teu loba api-api, teu loba basa-basi, nga-WA hayang panggih jeung manéhna. Dua mata kahayang na mah. Lila ogé ngadagoan dibalesan téh. Tapi teu kungsi 30 menit, WA kuring disada. Haté ngadégdég.

 

***